Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An hoc usque quaque, aliter in vita? Esse enim, nisi eris, non potes. Idemne, quod iucunde? Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Duo Reges: constructio interrete. Vides igitur te aut ea sumere, quae non concedantur, aut ea, quae etiam concessa te nihil iuvent. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Invidiosum nomen est, infame, suspectum.

At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum!
Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi
non aderit;

A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit.
Iam contemni non poteris.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem beate vivendi, a se principia rei gerendae peti; Hos contra singulos dici est melius. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quonam modo?

In quibus hoc primum est in quo admirer, cur in gravissimis rebus non delectet eos sermo patrius, cum idem fabellas Latinas ad verbum e Graecis expressas non inviti legant.

Tria genera bonorum;: Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;
Bork: Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Bork: De maximma autem re eodem modo, divina mente atque natura mundum universum et eius maxima partis administrari.
Falli igitur possumus.: Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Respondeat totidem verbis.: Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.

Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.
Possumusne hic scire qualis sit, nisi contulerimus inter nos, cum finem bonorum dixerimus, quid finis, quid etiam sit ipsum bonum?