Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Nam ante Aristippus, et ille melius. Non semper, inquam; Duo Reges: constructio interrete. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

• Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
• Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
• Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
• Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?
• Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?
• Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest.
• Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Sint ista Graecorum;

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Quonam, inquit, modo?

Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.

1. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
2. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.
3. Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.
4. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.

Nam cum Academicis incerta luctatio est, qui nihil affirmant et quasi desperata cognitione certi id sequi volunt, quodcumque veri simile videatur.

Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; De hominibus dici non necesse est. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Bestiarum vero nullum iudicium puto. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Tria genera bonorum;

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet
expletum esse omnibus suis partibus;

Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam,
qua erat transfixus, hastam.