Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quonam, inquit, modo? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Duo Reges: constructio interrete.

Itaque fecimus.: Hoc simile tandem est?
Scaevolam M.: Cur iustitia laudatur?
Quid Zeno?: Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?
Primum divisit ineleganter;: Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.
Non igitur bene.: Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
Sed videbimus.: Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
Quis istum dolorem timet?
Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;
At multis se probavit.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; At certe gravius. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Sed quamvis comis in amicis tuendis fuerit, tamen, si haec vera sunt-nihil enim affirmo-, non satis acutus fuit.
Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis.

Haec est nec omnia spernentis praeter virtutem et virtutem
ipsam suis laudibus amplificantis oratio, denique haec est
undique completa et perfecta explicatio summi boni.

Sed tu, ut dignum est tua erga me et philosophiam voluntate
ab adolescentulo suscepta, fac ut Metrodori tueare liberos.

Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.

Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Haec dicuntur inconstantissime. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Ego vero isti, inquam, permitto. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.