Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Duo Reges: constructio interrete. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.

Quis Aristidem non mortuum diligit?

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. De illis, cum volemus. Quid me istud rogas? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Quid Zeno? Erat enim Polemonis.

Ille incendat?: Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
Bork: Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
Tenent mordicus.: Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.
Ut pulsi recurrant?: Nunc reliqua videamus, nisi aut ad haec, Cato, dicere aliquid vis aut nos iam longiores sumus.

Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
Tanta vis admonitionis inest in locis;
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
Duo enim genera quae erant, fecit tria.
Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.

Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Facillimum id quidem est, inquam. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset. Tanta vis admonitionis inest in locis; Videsne quam sit magna dissensio?

Quicquid enim praeter id, quod honestum sit, expetendum esse
dixeris in bonisque numeraveris, et honestum ipsum quasi
virtutis lumen extinxeris et virtutem penitus everteris.

Cur deinde Metrodori liberos commendas?

At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est.
Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.
Stoicos roga.
Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;
Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;