Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Istic sum, inquit. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Duo Reges: constructio interrete. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Recte, inquit, intellegis.

At vero illa perfecta atque plena eorum, qui cum de hominis summo bono quaererent, nullam in eo neque animi neque corporis partem vacuam tutela reliquerunt.

• Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
• Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
• Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
• Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.

Cognitis autem rerum finibus, cum intellegitur, quid sit et
bonorum extremum et malorum, inventa vitae via est
conformatioque omnium officiorum, cum quaeritur, quo quodque
referatur;

Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari
possint;

Ille incendat?

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Hoc non est positum in nostra actione. Tum mihi Piso: Quid ergo? Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?

1. Sed ad illum redeo.
2. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
3. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus.

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Quid, quod res alia tota est? Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.