Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Pauca mutat vel plura sane; Quae duo sunt, unum facit. An hoc usque quaque, aliter in vita? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Tu quidem reddes;: Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.
Bork: In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet?
Bork: Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.
Bork: In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.
Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?
Quis est tam dissimile homini.
Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Desideraret enim valitudinem, vacuitatem doloris, appeteret etiam conservationem sui earumque rerum custodiam finemque, sibi constitueret secundum naturam vivere.

Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;
Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?
Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Ac tamen hic mallet non dolere.
Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Summae mihi videtur inscitiae. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Quare attende, quaeso. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.