At certe gravius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Duo Reges: constructio interrete. Utram tandem linguam nescio? Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Non est igitur summum malum dolor. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.

Epicurei num desistunt de isdem, de quibus et ab Epicuro scriptum est et ab antiquis, ad arbitrium suum scribere?

Memini vero, inquam;
Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.
Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.

Utilitatis causa amicitia est quaesita.
Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;
Et quidem, inquit, vehementer errat;
Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Corporis igitur nostri partes totaque figura et forma et
statura quam apta ad naturam sit, apparet, neque est dubium,
quin frons, oculi, aures et reliquae partes quales propriae
sint hominis intellegatur.

Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e
Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate.

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Iam in altera philosophiae parte. An eiusdem modi? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Quare attende, quaeso.: Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Bork: An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Verum audiamus.: Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.
Quid adiuvas?: Prodest, inquit, mihi eo esse animo.
Bork: Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.
Bork: Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis.

Audeo dicere, inquit.

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.