Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. De quibus cupio scire quid sentias. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Duo Reges: constructio interrete.

Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?
Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;
Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.
Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.

Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Torquatus, is qui consul cum Cn. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P.

Ita fit illa conclusio non solum vera, sed ita perspicua, ut
dialectici ne rationem quidem reddi putent oportere: si
illud, hoc;

Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis
Epicurum nosse quam ceteros.

Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet.

Bork: Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Quis enim redargueret?: Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.
Cur iustitia laudatur?: Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
Avaritiamne minuis?: Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.
Tenent mordicus.: Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.
Quis enim redargueret?: Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse.

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.