Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Duo Reges: constructio interrete. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?
Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.
Summus dolor plures dies manere non potest?
Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?
Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.

Quasi enim emendum eis sit, quod addant ad virtutem, primum
vilissimas res addunt, dein singulas potius, quam omnia,
quae prima natura approbavisset, ea cum honestate
coniungerent.

Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo
disputatio ducitur.

Bork: Bestiarum vero nullum iudicium puto.
Praeclare hoc quidem.: Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Erat enim Polemonis.: Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Ita prorsus, inquam;: Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;
Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit.
Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Hoc vero non videre, maximo argumento esse voluptatem illam, qua sublata neget se intellegere omnino quid sit bonum-eam autem ita persequitur: quae palato percipiatur, quae auribus;

Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Deprehensus omnem poenam contemnet. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Cur post Tarentum ad Archytam? Pollicetur certe.