Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ego in hoc resisto; Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Duo Reges: constructio interrete. Sed quot homines, tot sententiae; Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.

Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur.
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.

Bork

Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque
virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Nam omnia, quae sumenda quaeque legenda aut optanda sunt, inesse debent in summa bonorum, ut is, qui eam adeptus sit, nihil praeterea desideret.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.
Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quid Zeno? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?

Bork: Age, inquies, ista parva sunt.
Efficiens dici potest.: Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.
Idem adhuc;: Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;
A mene tu?: Bork
Facete M.: Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Quid de Platone aut de Democrito loquar? Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Sed ad bona praeterita redeamus. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. De quibus cupio scire quid sentias. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?