Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Duo Reges: constructio interrete. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Quae cum dixisset, finem ille. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Cur, nisi quod turpis oratio est?

Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Falli igitur possumus. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? At hoc in eo M. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.

Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.

Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? A mene tu? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Iam ille sorites, quo nihil putatis esse vitiosius: quod bonum sit, id esse optabile, quod optabile, id expetendum, quod expetendum, id laudabile, deinde reliqui gradus.

Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest.
Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?
Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?

Bork: Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Bork: Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
Bork: Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Bork: Primum divisit ineleganter;

Sunt enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas
orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam cogito
consectari.

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam
sempiternam?

Nos vero, inquit ille;
Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere?
Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus.
Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?