Maximus dolor, inquit, brevis est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Cui Tubuli nomen odio non est? Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Iam enim adesse poterit.

Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Sed fortuna fortis;

• Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
• Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate.
• Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit.
• Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.

Et tamen vide, ne, si ego non intellegam quid Epicurus
loquatur, cum Graece, ut videor, luculenter sciam, sit
aliqua culpa eius, qui ita loquatur, ut non intellegatur.

Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.

Erat enim res aperta. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

Praeclare hoc quidem.

Quo tandem modo?

Ita nemo beato beatior.

Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur?

1. Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
2. Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere.

Alterum autem genus est magnarum verarumque virtutum, quas appellamus voluntarias, ut prudentiam, temperantiam, fortitudinem, iustitiam et reliquas eiusdem generis.