Memini vero, inquam;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Sed videbimus. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Si in ipso corpore multa voluptati praeponenda sunt, ut vires, valitudo, velocitas, pulchritudo, quid tandem in animis censes? Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Duo Reges: constructio interrete. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quis enim redargueret? Bork

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
Quae duo sunt, unum facit.
Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.

Summus dolor plures dies manere non potest? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Certe non potest. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Quis istud, quaeso, nesciebat? Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;

Quid adiuvas?: Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Bork: Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
Sed haec omittamus;: Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Nunc idem, nisi molestum est, quoniam tibi non omnino displicet definire et id facis, cum vis, velim definias quid sit voluptas, de quo omnis haec quaestio est.

Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed
esse aliud artem ipsam, aliud quod propositum sit arti.

Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea
duceretur omnis a prima commendatione naturae.

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?