Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Bork Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Itaque contra est, ac dicitis; Age sane, inquam. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Duo Reges: constructio interrete. Primum quid tu dicis breve? Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Numquam facies.: Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Bork: Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
Quae sequuntur igitur?: Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Bork: Quis istud possit, inquit, negare?

Verum ut haec non in posteris et in consequentibus, sed in
primis continuo peccata sunt, sic ea, quae proficiscuntur a
virtute, susceptione prima, non perfectione recta sunt
iudicanda.

Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum,
triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi
tertia.

Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Est, ut dicis, inquit; Istic sum, inquit. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;