An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. -, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Duo Reges: constructio interrete. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Ne id quidem, nisi multa annorum intercesserint milia, ut
omnium siderum eodem, unde profecta sint, fiat ad unum
tempus reversio.

Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Bork: Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum.
Bork: Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.
Frater et T.: Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.
Tria genera bonorum;: Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim.
Bork: Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.
Hoc non est positum in nostra actione.
Torquatus, is qui consul cum Cn.
Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Quaerimus enim finem bonorum.

Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Non laboro, inquit, de nomine.
Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Quod enim ne vivus quidem, inquit, diutius sentire poterat, quam dum fruebatur, quo modo id potuit mortuo permanere?
Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?