Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Bonum liberi: misera orbitas. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Duo Reges: constructio interrete. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.
Si longus, levis.

Quasi vero hoc didicisset a Zenone, non dolere, cum doleret! Illud audierat nec tamen didicerat, malum illud non esse, quia turpe non esset, et esse ferendum viro.

Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?

Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Bork: Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?
An eiusdem modi?: Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?
Quae cum dixisset, finem ille.

Itaque idem natura victus, cui obsisti non potest, dicit
alio loco id, quod a te etiam paulo ante dictum est, non
posse iucunde vivi nisi etiam honeste.

Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua
nihil intersit, non tamen diligat?

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis; Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Qualem igitur hominem natura inchoavit?